مهر روز (شانزدهم) اسفندماه 86
هنر اگر تعهد نخواهد شرافت مي‌خواهد
مدت‌ها بود كه ديگر به تركيب «هنرمند متعهد» اعتقاد نداشتم؛ با اين تعريف حافظ شيرازي نيز با مداحي‌هايش از جرگه هنرمندان خارج مي‌شد. مدت‌ها بود كه مي‌پذيرفتم اين تنها هنر هنرمند است كه بايد ارزشمند باشد و اين مسئله جداي از شخصيت و عملكرد او است، اما...
سال‌ها است كه عادت كرده‌ايم در زمينه‌هاي مختلف دست به قهرمان‌پروري بزنيم هر بار در اين راه آنچنان افراط كنيم كه گاه خود اسير قهرمانان پوشالي دست‌پرورده خود شويم. خاطره حسين رضا‌زاده هنوز از اذهان خارج نشده است؛ قوي‌ترين مردم جهان كه بسيار زود در قلب تمامي ايرانيان جا باز كرد و دريغ كه به همان سرعت به عروسكي خيمه‌شب‌بازي براي بازي‌هاي كثيف سياسي بدل شد.
اما بازيچه قرار دادن چهره‌هاي محبوب در ميان مردم براي وجهه بخشي به نظامي سراپا ناموجه، تنها شامل حال ورزشكاران نمي‌شود. شعراي درباري اين روزها آمارشان از شمار خارج شده است و اكنون نيز بار ديگر نوبت به سينماگران رسيده است.
پس از بازيگراني چون داريوش ارجمند، محمدعلي كشاورز، جهانبخش سلطاني و حتي اكبر عبدي، اينك نوبت به آقاي جايزه ايران، كارگردان كم نظير و جهاني، مجيد مجيدي رسيده است تا شرافتش را در بازار مكاره سياست به حراج بگذارد.
هيچ وقت نفهميدم كه اين افراد چرا و با چه انگيزه‌اي اينگونه آتش به آبرو و وجهه‌اي ميزنند كه ذره ذره و به مدد ساليان سال تلاش كسب كره‌اند. آيا بايد باور كنيم كه اين نام‌ها نيز با مشكل مالي مواجه هستند و در طلب سيم و زر خود را حراج كرده‌اند؟ آيا هنرمند نيز نيازمند مقام و مرتبه‌اي است كه محتاج رانت و سفارش و عنايت باشد؟
نمي‌دانم، من هيچ كدام را نمي‌دانم، اما يك چيز را خوب مي‌دانم: آقاي مجيدي، شايد خوش‌رقصي‌هاي شما لبخندي گذرا بر كام اربابان قدرت بنشاند، اما اينگونه فحاشي‌ها از اعتبار علمي مردي چون سروش نمي‌كاهد، بلكه تنها لكه‌اي ننگين و تيره بر روي نامتان خواهد گذارد كه شايد هيچ گاه از اذهان زدوده نشود.
arman jan chera nemishe nazar gozasht vase to....cheghad nefrat angiz hast in majid majidi...heife in honar ke dar ekhtiyar in sarsepordegan gharare migire...dr.zeid abadi ham matlabe khoobi raje be in ezharat dar roozonline neveshte bood.
پاسخحذف