tag:blogger.com,1999:blog-9177937031557364513.post6833652691326810753..comments2024-03-04T21:20:46.420+03:30Comments on مجمع دیوانگان: چرا مردم ما نمی فهمند؟!ArmanParianhttp://www.blogger.com/profile/12730193294137736950noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-9177937031557364513.post-76820889734700438732011-04-12T19:29:43.640+04:302011-04-12T19:29:43.640+04:30kheili movafegham, dust dashtam neveshtatuno, mers...kheili movafegham, dust dashtam neveshtatuno, mersi. az nadashtane font farsi ham mazeratAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9177937031557364513.post-49753569399173296822011-04-10T15:11:39.071+04:302011-04-10T15:11:39.071+04:30آرمان عزیز! وقتی امکان تعریف دقیق یک پدیده اجتماعی...آرمان عزیز! وقتی امکان تعریف دقیق یک پدیده اجتماعی یا یک اجتماع مستقل به نسبت بالا فراهم میشود که در کنار پدیده یا جامعهای دیگر و از بیرون مورد نگاه قرار گرقته و آنگاه حکم صادر شود که مثلا پدیده (الف) از پدیده (ب) بزرگتر، کوچکتر بهتر، بدتر، یا افسردهتر و شادابتر است یا بر عکس. یکی از همکلاسهای «گورباچف» ونویسنده کتاب «دومینانقلاب کمونیستیجهان» در همان کتاب اشاره میکند: سالها ماندن پشت «پردههای آهنین» ساخته «استالین» و دریافت اطلاعات از کانالهای دولتی باعث شده بود فکر کنیم در بهترین سرزمین دنیا زندگی میکنیم و از اینکه «پدر» با کشیدن پردههای آهنین اجازه نداده فقر و فلاکت و افسردگی موجود در تمام جهان به سرزمین ما وارد شود، همه از اوممنون بودم. ایشان اشاره میکند زمانی که «استالین» مرد او به شدت گریه میکرده که «پدر» از دست رفت.در آن زمان او استاد دانشگاه بوده است.10 سال بعد موفق میشود برای اولین بار به یک کشور دیگر مسافرت نماید پردهای آهنین فرو میافتد و تازه اومتوجه میشود پردها نه تنها اجازه نمیداده که فقر وارد نشود بلکه مهمترین و بزرگترین مانع ورود خوشبختی بوده است. خوشبختی زمانی تعریف بهتری پیدا می کند که فرصت پیدا می کند جامعه خود را با جامعهای دیگر مقایسه کند. برای من و احیانا شما هنوز امکان مقایسه یک جامعه با سازوکارها وشباهتهای نزدیک به جامعه کشورمان با ایران تا کنون از بیرون فراهم نشده است. و این دقیقا خواست دیکته شده و هدف غایی سیاستهای 30 سال گذشته است.همه اتفاقات مورد اشاره شما از این زاویه قابل بررسی است. حادثه کودتا بر علیه دکتر «مصدق» زمانی شکل گرفت که جوانههای آزادی تازه در حال رستن بود وکودتا اجازه بارور شدن آنها را نداد.حادثه انقلاب 57 نتیجه تلاش نافرجام سلطنت بود برای سانسور اطلاعات و به دنبال آن سلب آزادی. اما از 22 بهمن 57 تا 2 خرداد 76 زمان بسیار کمتر بود و از 2 خرداد 76 تا 22 خرداد 88 باز هم زمان به نفع آگاهی مردم کاهش یافت. چرخشهای موسمی وکوتاه در رویکرد به شبکههای شادی و افسردگی نفسهای به شماره افتاده اقلیتی است که تلاش داشت جامعه را از آگاهی محروم کند. امروز ابتدا برای من وشماو سپس تودههای جامعه به کمک ابزارهای نوین اطلاع رسانی محکمترین «پردههای آهنین» فرو میریزد. جامعه ایرانی به امکان مقایسه سهم خود از شادمانی و حقوق و آزادی با دیگر جوامع به کمک امواج دسترسی پیدا کرده است. «آگاهی» طلسم استبداد را خواهد شکست و به زودی همه از بهاری سبز و زیبا بهرهمند خواهیم شد.علی مصلحیhttps://www.blogger.com/profile/17920850435699526850noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9177937031557364513.post-7227660617437118012011-04-10T14:13:53.499+04:302011-04-10T14:13:53.499+04:30به نظرم مشکل بیش از آنکه در دوپارگی جامعه باشد در ...به نظرم مشکل بیش از آنکه در دوپارگی جامعه باشد در فاصله این دو پاره است . این فاصله را این روزها به وضوح در صفهای سینما می توان دید . فاصله بین اخراجی ها و جداییی نادر از سیمین . شاید اگر این فاصله کمتر بود قدرت هضم آن از سوی قشر با فرهنگتر جامعه بیشتر می بود . بخشی از این سرخوردگی ناشی از این دره عمیق است و دیدن افرادی که علیرغم آنکه تا چند ماه پیش ظلم و جنایت را در سطح خیابانها دیده اند و به قول معروف ککشان هم نگزیده .<br />از سوی دیگر برای کسی که در بطن جامعه زندگی می کند مراوده با قشر آنسوی این شکاف نوعی شکنجه به حساب می آید در حالیکه قشر پایین تر(نمی دانم اطلاق بالا و پایین درست است یا نه؟) با یک نوع تساهل سعی در بهره گیری حداکثر از جامعه دارد و به نوعی در برخوردهای روزمره پیروز تر است .<br />می شود به سادگی گفت باید نشاط خود را حفظ کنیم ولی در عمل این تقریبا محال است و اغلب به فرار و خالی کردن صحنه از جانب گروه فرهنگ مدار منجر می شود و عرصه آرام آرام برای جولان قشر "اخراجی ها" باز تر می شود.<br />بیایید فکر کنیم با ادامه این روند 20 سال آینده جامعه ما چه شکلی خواهد بود؟؟ نسل حاضر که با فیلمهای مهرجویی و بیضایی و ... رشد کرده حالا این وضعش است وای به حال نسلی که با اخراجی ها بزرگ می شود...رونینhttp://green-ronin.blogspot.com/noreply@blogger.com